Die organist die weigerde een vers uit een wraakpsalm te begeleiden (ND 2 april) is een uiting van een kerkcultuur die het spoor bijster is. Van kerkgangers die willen feesten, gemakzuchtig zijn en zichzelf als maatstaf zien voor wat er in de dienst gebeurt. Je zult het de gemeente maar mogelijk moeten maken op de zoetgevooisde klanken van het orgel te zingen: "...verbrijzel hun de tanden (...). Laat hen gelijk een slak verdwijnen, die kruipend wegsmelt op zijn baan. Doe ...
↧
